Rozdział 7

Właśnie wsiadała do samochodu, kiedy odezwał się Stark:
- Pierwszy raz widziałem jak ktoś tak zareagował na propozycję pójścia na kawę - stwierdził wkładając kluczyki do stacyjki.
- Nie miałam ochoty - powiedziała broniąc się, ale w głębi duszy żałowała swojego czynu.
- Tak, tak - rzekł z ironią odpalając samochód. Było to przyjemne popołudnie. Lekki wiaterek ochładzał gorące wiosenne słońce.
- Nie musisz ze mną siedzieć w domu. Możesz nawet mnie tutaj wysadzić. Przejdę się - zaproponowała, kiedy mijali Central Park.
- Powiedziałem ci, że cię zawiozę, a ja słowa dotrzymuje - odpowiedział z całkowitą pewnością. Zaparkował samochód i ruszył w stronę mieszkania. Machał kluczami i zarazem gwizdał człapiąc przez korytarz. Zadziwiał ją ten jego luz. To jak do każdej sytuacji podchodził bez żadnego problemu. Weszli do mieszkania. Rzucił kluczyki na stół i rozkładając się na brązowym skórzanym fotelu wyjął spod niego notes.
- Co ty robisz? - Spytała zdziwiona stojąc naprzeciw niego.
- Pisze regulamin domu - odpowiedział zapracowany. Delikatnie usiadła na róg stołu. Zaczęła przyglądać się mężczyźnie. Pisał, a raczej gryzmolił coś bardzo szybko. Kiedy skończył wyrwał kartkę i dał ją dla dziewczyny. Alice wytężała wzrok, ale nie mogła nic odczytać.
- Piszesz jak kura pazurem - stwierdziła obracając kartkę w dłoni.
- W takim razie powiem ci w skrócie - odparł. Wstał i zaczął przechadzać się po salonie. - Wstajemy nie wcześniej niż dziesiąta, chyba że to konieczność to wtedy tak. Nie zapraszamy nikogo spoza T.A.R.C.Z.Y. Masz zakaz wychodzenia bez mojej zgody i co najważniejsze nie masz prawa wchodzić do mojego pokoju - wyrecytował tak jakby znał to wszystko na pamięć.
- Regulamin jak za dyktatury - skwitowała to obruszona.
- Po części nie ja je wymyślałem.
- A kto? T.A.R.C.Z.A.? - Bardziej stwierdziła niż spytała.
- Może - mruknął i wyszedł do kuchni.
- Nie wyglądasz na osobę która ich słucha - rzekła idąc za nim. Kuchnia była tak jak wszystko bardzo nowoczesna. Na środku stał prostokątny blat, który robił za stół. Pod wschodnią ścianą stała lodówka, kuchenka i zmywarka, a pod zachodnią było miejsce do przyrządzania dań i zlew. Tony otworzył lodówkę i ją zamknął z grymasem.
- Może nie słucham ich, ale przestrzegam zasad - wyjaśnił i podrapał się z frustracją po głowie. - Trzeba byłoby zrobić zakupy - westchnął.
- Jeśli chcesz to możesz iść do sklepu, a ja na ciebie tutaj poczekam - zaproponowała siadając na kuchenny stołek. Stark zmierzył ją wzrokiem i rzekł:
- Zaraz przyjdę, tylko nie idź nigdzie - ostrzegł ją jak małe dziecko i wyszedł z domu zatrzaskując za sobą drzwi. W domu panowała pustka. Był już wieczór, ale tłumy nie ustawały w sklepach co oznaczało, że Avenger szybko nie wróci. Chwyciła za kosmyk włosów i zaczęła nim się bawić. Po pewnej chwili i to jej się znudziło. Wstała i zaczęła przechadzać się po kuchni. Nagle poczuła w sobie zmęczenie. Ziewnęła zatykając ręką usta. Zgasiła światło i po ciemku weszła do swojego pokoju. Położyła się przodem na łóżko i zamknęła oczy.

***

Obudził ją głośny dźwięk zegarka, który jakimś trafem znalazł się przy jej łóżku. Otworzyła szybko swoje zaspane oczy i spojrzała na zegarek. Była siódma rano. Wstała i poczłapała na zewnątrz. Przeszła przez pusty salon i znalazła się w kuchni, gdzie przy blacie siedział pijąc kawę już ubrany i przyszykowany Stark.
- To ty położyłeś do mojego pokoju budzik? - Spytała ledwo się kontaktując z otoczeniem.
- Jak inaczej miałbym cię obudzić do szkoły - stwierdził i podsunął do niej talerz z świeżymi bułkami. - Za półgodziny wychodzimy, więc zjedz teraz coś.
Chwyciła za jedną bułkę i zaczęła ją jeść.
- Podoba ci się praca szofera? - Zapytała ciekawa jego reakcji.
- Nie, ale nie mam innego wyjścia - przyznał odkładając kubek do zmywarki. Wzięła ugryzioną bułkę do ręki i z powrotem poszła do pokoju. Otworzyła szafę i przyjrzała się uważnie każdemu ubraniu. Postanowiła nałożyć biały T-shirt, koszulę w czerwonoczarną kratę i dżinsy. Skończyła jeść bułkę i była już gotowa do pierwszego dnia w szkole. To już na niej nie robiło takiego wrażenia jak za pierwszym razem. Kilka godzin lekcji i znowu pobyt w agencji. Każdego dnia to samo. Usłyszała pukanie do drzwi. Był to Tony. - Wychodzimy już - oznajmił jej i znowu zostawił ją samą. Chwyciła za poręczną torbę, która wisiała na drzwiach szafy. Wyszła i od razu zeszła do podziemi, bo czuła, że tam jest Avenger. Nie myliła się, bo mężczyzna już siedział w samochodzie. Otworzyła drzwi i wsiadła do środka. Rzuciła torbę na tylne siedzenie.
- Możemy już ruszać - oznajmiła i zapięła pasy.
- Nie musisz tego robić - powiedział odpalając samochód. Spojrzała na niego zdziwiona.
- Czego mam nie robić?
- Zapinać pasów. Już chyba prawie nikt tego nie robi.
- Robię to dla własnego bezpieczeństwa - odwróciła wzrok w drugą stronę. Wyjechali na ulicę. Na ulicy było pełno młodzieży z plecakami i torbami, którzy szli do szkół. Niektórzy byli ubrani w szkolne mundurki, a inni w normalne letnie ubrania. Przejechał przez Piątą Aleje i stanął na parkingu przed szkołą. Był to stary niski budynek z gotyckimi oknami. Prowadziła do niego szeroka piaszczysta droga. Wzięła torbę i wyszła z samochodu.
- Zaprowadzić cię? - Zagadnął siedząc w środku.
- Nie, dzięki. Nie dam ci tej satysfakcji - burknęła i poszła w stronę szkoły. Szło tam wiele nastolatków aż nie mogła uwierzyć, że to prywatna, a nie państwowa placówka. Stanęła przed szklanymi drzwiami. Otworzyła je szeroko i weszła do środka.
-----------------------------------------
Łapcie 7 rozdział. :)
Tym razem trochę krótki. :p
Nie mam teraz za bardzo kiedy wstawiać, więc mogą być małe opóźnienia.
Zachęcam do komentowania, bo to motywuje. :)
3 komentarze = następny rozdział